Verschillende dieren in rouw

Hoewel het onduidelijk is welke dieren rouwen, suggereren enkele opmerkelijke gedragingen die de afgelopen jaren zijn waargenomen dat dieren rouwen en zich bezighouden met bepaalde rouwrituelen na de dood. Er zijn bijvoorbeeld olifanten geobserveerd die rouwen om het verlies van een kuddelid en de botten van de overleden olifant bezoeken. In dit artikel belichten we meer bijzondere vormen van verdriet die bij dieren zijn waargenomen.

Dieren in rouw

Olifanten en giraffes

Olifanten die rouwen om het verlies van een kuddelid bezoeken de botten van dode olifanten. Na verschillende lange observaties bleek dat ze lange tijd bij de botten bleven en ook steeds terugkeerden naar het resterende skelet. Ze stoten tegen de botten met hun slurf en 'raken' het zelfs aan met hun poten, alsof ze de botten aaien. Giraffen houden dagenlang wakes voor overleden giraffejongen.

Chimpansees en gorilla's

Onderzoekers zijn getuige geweest van een zogenaamd "wake" -fenomeen bij verschillende stervende chimpansees. Bovendien zijn er zelfs chimpansees waargenomen die begrafenisachtige bijeenkomsten voor de overledene organiseren. De lichamen van dode chimpansees worden aangeraakt en ze blijven lange tijd dicht bij het lichaam. Chimpansee-moeders die hun jong verliezen, dragen hun overleden baby's soms zelfs wekenlang op hun rug. Rouw bij gorilla's is vergelijkbaar met rouw bij chimpansees. Ze raken de lichamen van de dode gorilla's aan, houden ze vast en dragen ze soms met zich mee. Bovendien is waargenomen dat na het verlies van een familielid hun gedrag, eet- en slaappatroon drastisch kan veranderen.

Dolfijnen

In 2011 trok een dolfijn in Nieuw-Zeeland media-aandacht. Niet zomaar natuurlijk! De dolfijn droeg namelijk het karkas van een overleden jong met zich mee. Het is gebleken dat dolfijnen dit vaker doen bij een overlijden in de groep. Een beetje net zoals de moeder chimpansee, alleen dragen dolfijnen het jong 'maar' tot zes dagen. Ze houden het lichaam van de overleden dolfijn drijvend en zwemmen er dicht naast. Ze proberen hierbij zelfs de overleden dolfijn te doen herleven. Volgens experts is dit de manier waarop zij het verlies een plekje geven.

Honden

Na het verlies van een baasje of een ander huisdier waar ze een hechte band mee hebben, kunnen honden hun eetlust verliezen. Sommige honden kunnen op zoek gaan naar hun verloren metgezellen. Als ze hun metgezel niet vinden, kunnen ze symptomen van depressie vertonen en heel angstig worden. Lees ook eens over Golden Retriever Bessie die wijlen baasje Margot Magan vergezelde naar haar laatste rustplaats. Bij honden kun je ook herkennen dat ze rouwen als ze ineens heel stil worden, veel slapen, janken, piepen of gedrag vertonen dat totaal anders is dan je gewend bent. 

Katten

Ook katten kunnen van streek raken na het verlies van een geliefd persoon of een huisdiergenoot. De manier van rouwen hangt bij katten echter sterk af van de band tussen de kat en het overleden dier. Een kat kan zoek- en stressgedrag vertonen of de kat wordt ineens liever en socialer, omdat het overleden huisdier de kat wellicht stress bezorgde. Maar het kan ook goed zijn dat je helemaal geen gedragsveranderingen waarneemt.

Wolven, coyotes en vossen

Wolven en coyotes leven nauw samen in roedels met een alfakoppel en hun nakomelingen. Hierdoor hebben ze onderling ook een sterke band met elkaar en kunnen ze verdrietig zijn als een roedellid overlijdt. Vossen zouden soms een soort begrafenisritueel uitvoeren. Dit doen zij door natuurlijk materiaal over de overleden vos te leggen.

Vogels

Er zijn meerdere malen verhalen gedeeld over verschillende vogelsoorten die hun kopje over het overleden vogeltje legde. Een bekend verhaal is dat van een tamme mulard-eend in New York. Hij deed precies hetzelfde en wilde geen nieuwe vogels in zijn buurt hebben. Het duurde niet lang voordat de mulard-eend zelf overleed. Volgens de verhalen is de eend gestorven van verdriet. Kraaien verzamelen zicht rondom het levenloze lichaampje, om te bepalen waar de kraai aan is overleden, zodat zij zichzelf tegen datgene kunnen beschermen. Zij doen dit dus niet perse, omdat ze verdrietig zijn om het overlijden. Experts hebben waargenomen dat eksters takjes en grassprietjes bij een overleden soortgenoot neerleggen.

Elk dier gaat anders om met verlies

Hoewel het niet duidelijk is hoeveel van het waargenomen verdriet bij dieren het resultaat is van instinctief gedrag en hoeveel echt een emotionele reactie is, is één ding zeker: ook dieren kunnen verdriet ervaren. Hoe zij dit uiten en mee omgaan kan sterk van elkaar verschillen, net zoals bij mensen.

Bron: Onzenatuur.be